Nie ważne jak wielkie będą te ciernie

Te które wbiją się w skórę

Jak głęboko wejdą, ile krwi utoczą

Zawsze nadzieja pozostanie

Nim Śmierć Ciebie wraz z nią pochłonie

Zadźgany przez własną głupotę

Karmisz się snami i złudzeniami

Obudź się

Porzuć nadzieję

Walka nie ma sensu

Szepcze Ci diabeł do ucha

I tak umrzesz

Puk,puk, to Śmierć

Już tłucze w Twoje drzwi

Nie patrz tęsknie w odległe gwiazdy

Zwróć uwagę w dół, tu

Na ten świat, na swój żywot

Ale po co? pytasz teraz

Demona słowami przekonany

Pusta skorupa, bez celu, z iskrą życia

Bez własnej woli, żywy trup

Tak,tak

Płacz cicho

W samotności

Pogrąż się w powolnej agonii

Umieraj

Śmierć ostrzy kosę

A Ty bezwolnie się jej poddasz

Już nie uciekniesz, nadzieja umyka

To znak, to przepowiednia końca

W cienia przez kaptur rzucanego

Spoglądają dwa szkarłatne punkciki

Na Ciebie, na Twoja twarz

Nadstaw kark, zdychaj

Bezwolna istoto, dziecię Złudzeń

To już koniec

Piekło otwiera bramy

Ostatnia krwawa łza