photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 29 MAJA 2009

Alea iacta est...

Wraz ze świtem magia wstała.
Słoneczny podrywając świat.
Blaskiem jasnym zalała kwiat,
Szczęścia. Radość do rzek wlała.

Na morze wpłynąłem świtem.
Magia znów mną zawładnęła.
Światem przedwiecznym wstrząsnęła.
Tasując szybko kolejne życie.

Magia, śmiech, szczery głos.
Królowa, jej służba, jej dwór.
Miejsce, gdzie nie panuje król.

Przetasował mnie znowu los.
Rzucając tutaj kartę miłości.
Klękam, rzucone zostały kości.

 

Alea iacta est... Kości zostały rzucone.