Życie czasem potrafii być jak ze snu. Nieoczekiwane przeżycia i miłe historie. To, to czego kazdy z nas pragnie w głębi duszy. Choć czasem wcale się nie chce do tego przyznać...

W piątek Dzień Singla. Byłam na lodowisku jak widać z Miśkami. Naprawde było świetnie chciałbym wiecej takich wypraw. Przez chwile czułam się jakbym była w bajce. Wszystko było takie cudowne i prawdziwe. Ciągłe problemy i zmartwieni znikły... Jazda na lodzie była swietna, piekny ślizg Justysi rewelacyjny hehe;D
Druga Justysia natomiast potrafiła upaść na kolana po lekkim przestraszeniu heh;> to było piękne. Szkoda tylko, że Weronika nie weszła na lodowisko. Potem chłopak w witrynie, droga do sezamu i do sklepu z włoską modą bezcenne. Długie wybieranie prezentów heh;D co to było. Potem miły powrót do domu bująjac sie w prawo i lewo zgodnie z busem :D
Życie jak ze znu zaczęło uciekać wróciłysmy do domu i poszłam z Justyna naszą oazową droge krzyżową. W czasie jej trwania ludzie uzależnieni mogli zdawać sobie sprawe jaki popełniają błąd. Co wtedy odczuwaja inni.
Nareszcie powrót do domu w miłym towarzystwie... I rozmowa p[od domem...
Sobota.! Poranek w sprzątaniu. I zmianą poukładanych rzeczy na półkach ło. Ile to było pracy.

Dziś niedziela rano konkurs z którego yszedł tylko śmiech. A teraz popołudnie z Justyśką...
Siedzimy w półciemnym pokoju z gorąca herbatą o smaku wanili z miodem i zdajemy sobie sprawe ile pięknych rzeczy nas ominęło poprzez nasze niezdecydowania i błedy jakie popełniliśmy.
Życie czasem płata figle i my jesteśmy tego świadkami. Ale po co sie załamywać skoro może być tak pięknie jak w te kilka dni. Żyjmy chwila, bo kto wie czy jutro będziemy jeszcze żyć.<3