The lights will inspire you.

'See people don't know what I know
They say I'm losing my mind
I know I'm losing control...'

Czy tracę kontrolę? Oto jest pytanie. W każdym bądź razie chłonę wspaniałą płytę Alicii i jakoś ze sobą wytrzymuję, choć momentami jest to trudne...

i dlaczego tak trudno mi napisać cokolwiek? Skąd ta totalna pustka, wyjałowienie, chujowatość? Co prawda, nawet gdybym mogła jakimś magicznym sposobem przenieść swoje myśli na to czarne tło, nie przeniosłabym ich, ale, żeby tak nic? Nic a nic, choć chęć jest?

Jestem na siebie zła o parę rzeczy, jakbym tego nie przerabiała... właściwie to nie wiem sama czego chcę i tu jest problem, a właściwie to wiem- chcę, żeby K wrócił i żebym wróciła i ja. Olewcza, cudowna ja.

Obojętność to uskrzydlające uczucie. Dałam je sobie odebrać... chwila nieuwagi i już człowiek siedzi z opuszczoną głową, związany myślą, słowem, gestem.

Mimo to jak zawsze cudnie jest, radzę sobie ze wszystkim i z uśmiechem witam dzień, bo nie mam powodów, żeby tego nie robić, a wręcz mam wiele powodów, by to robić.

Mając wszystko nie masz nic i tak całe życie.

Wspaniałe życie.

Mogłoby być prościej, ale kto by tego chciał? Uciec, schować się, zająć czymś, kto by chciał?

Cena jest zbyt duża...

Popieprzenie. Tak źle i tak niedobrze :)

p.s. Na drogowskazie brakuje zdecydowanie Krakowa, Dąbrowy i Miasta Mojej Szansy... :)