Łódź.

Wykonanie Możdżera 'Smells like teen spirit'... :)

Łódź. Pierwsze dni to urządzanie się, przeplatane pysznymi obiadkami, które zapewne skończą się, gdy zaczną się zajęcia, sprzątaniem, nic-nie-robieniem. Niebawem koniec tego dobrego, ale narazie bez żadnych złych myśli, wręcz przeciwnie. Nowy rozdział całkiem mi się podoba. Osiedle trochę przeraża momentami, wyobraźnia płata figle, portfel nie pęka w szwach, jednak mam taką świadomość, że to co zrobie teraz, jaką specjalizację wybiorę, ile kasy wydam na mieście, nawet jaki film obejrzę, zaważy w jakiś sposób na moim życiu. Od tych kolejnych klocków, puzzli czy co tam kto chce, zależy jak mi się będzie żyło, czy będę robiła to co lubię, czy będę miała na śniadanie, czy zasnę w nocy.

Dygresja.

Byłam z psem na spacerze, tak, mamy psa. Właściwie to jest taki pół-pies, bo ONA tylko śpi, jje i wychodzi na spacery na których sobie radośnie drepcze, bo biegiem tego nazwać nie można ;D

I spotkałam kotka przed klatka, chyba bezdomnego. Wyniosłam mu jedzenie... zjadł.

A i rozejrzałam się po okolicy. Bieda tu jest, widać to gołym okiem. Sporo grupek stoi tu i tam.

Jednak np. dziś taki młody, łysy, zaczerwieniony, mnie mijał jak byłam z Juki. On był z takim duuużym psem. I co? Z daleka już krzyczy miło :'moja nie ugryzie! tylko tak strasznie wygląda!'.

Wierzę, więc, że będzie dobrze i nic nam tu nie grozi, choć oceniając po wyglądzie można się przestraszyć.

Czy idealnym odzwierciedleniem tej myśli nie jest ta tęcza nad łódzkim, szarym blokiem? :)

Sporo nowego jest, wielu rzeczy trzeba się nauczyć... życie, życie... cisza ja i czas.

p.s. Dzięki Bogu za mojego brata... doprowadził to mieszkanie do stanu używalności i to całkiem niezłej!