Właśnie obejrzałam Pana Tadeusza, to chyba oczywiste, że nie przeczytałam - a powinnam na jutro - bo nie miałam kiedy. Ważniejsze jest się wyspać. No właśnie dzisiaj jestem okropnie niewyspana.
Pisząc to w ciemnym pokoju, poczułam przed chwilą dziwną rzecz - deja vu.
Jeszcze tylko idę się ogarnąć do spania i zapadnę w sen, już nawet ciężko mi to pisać bo zamykają mi się oczy, ale dzisiejszy dzień był jednym z fajniejszych, które chciałabym zapamiętać.
Po ślubowaniu pierwszych klas szybko porozdawaliśmy cegiełki, p.P poczęstowała nas czekoladkami i poszliśmy do domu.
Pojechałam z Mk czwórką w nadziei, że zdążymy na trójkę w której był mój brat i mimo naszego poświęcenia - przebiegnięcia na dwóch czerwonych światłach - motorniczy odjechał sobie gdy my z miną WTF stałyśmy przed drzwiami, patrząc jak tramwaj odjeżdża i mój brat macha nam śmiejąc się.
Wróciłam do domu, skoczyłam po gorzką czekoladę do sklepu, zrobiłam ciasto jako prezent na urodziny taty, i wyszłam do portu sama, bo wszyscy z kim chciałabym pójść byli zajęci. Chciałam skoczyć po czapkę, którą widziałam wczoraj, ale tak się złożyło, że nie kupiłam jej z białą bluzką na dzisiaj.
Jadąc tramwajem było mi jak zwykle niedobrze, ale również śpiąco, gdybym nie stała tylko siedziała to pewnie bym zasnęła.
Znalazłam szybko czapkę i zaczęłam oglądać się za jakimiś koszulkami. Niestety nie znalazłam żadnej, która by mi odpowiadała. Więc wzięłam kilka rzeczy do przymierzenia i do czapki kupiłam ciemnoczerwony sweter.
Wracając motorniczy czytał sobie gazetę, rozmawiał przez telefon i sprzedawał bilety...
W domu zjedliśmy ciasto gdy tata wrócił, położyłam się spać na godzinę, zjadłam obiad.

Rawr