A czasem nadciągają czarne chmury.
Nie pozostaje nic innego, jak sobie usiąść i spokojnie popłakać.
Zdrowie szwankuje ostatnio znów, a tu trzeba być od rana do wieczora na nogach. Nie mam siły najzwyczajniej w świecie. Jestem pod koniec tygodnia jak balon bez powietrza. W pracy każdy dzień jest zdobywaniem Himalajów i syzyfowym wtaczaniem głazu na szczyt, który zaraz i tak spada, część odłamków leci gdzie popadnie. Dziś nie wytrzymałam i chyba pierwszy raz w życiu rozpłakałam się przy ludziach. Chwila słabości. Niedopuszczalne.
Minie, jak wszystko. W końcu życie to nieustająca sinusoida.
Cały weekend na podniesienie się, a raczej na zakopanie się pod kocem.
Dobranoc.
Komentowanie zdjęcia zostało wyłączone
przez użytkownika coffeebean1.
Obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
Obserwujesz
Nie obserwuj
@coffeebean1
Włocławek (Kujawsko-pomorskie) O mnie Wyślij wiadomość Online: 11 lipca 2025Najnowsze wpisy
4 LIPCA 2025
4 CZERWCA 2025
1 CZERWCA 2025
27 MAJA 2025
23 MAJA 2025
17 MAJA 2025
12 MAJA 2025
11 MAJA 2025
Wszystkie wpisy