Sulmin city....

i stał.

a potem znów biegał

i śmiał się

przesiąknięty zapachem wódki

potu i złudnego rozbawienia

wielka zielona zabawna mucha

na atletycznej szyji

kłuciła się z oczami

brązowo romskimi

bez nadzieji

 wielkimi

smutnymi

wszedł do wielkiej skrzyni

mówił, że zniknie

... i chciał zniknąć

naprawdę

Nad nim kobieta piękna

suknia płonie namiętnością cekinów

w czerwonym świete reflektorów

tańczące koliście biodra

dłonie co rzeźbią powietrzne historie

otworzyły usta panów i pań

zamyka skrzynię

i te oczy

coraz bardziej zatapiają się w mrok.

chwila.

podwójne dno.

i...

moment kiedy ona czerwono cekinna z innym

znikła, choć przed chwilą była

przy tym samym ognisku.

Tańcząc odeszła

pachnąca namietnością

tańcząc wróciła

i....

moment kiedy on, brązowo romskimi oczami

smutnymi, gniewnymi

zgasił ich przyjaźń

pod którą kryła się miłość

a teraz na jednej scenie... oni

niedoszli kochankowie

ciagna za sobą opary uczuć

widoczne dla tych którzy siedzą, klaszczą.

niewolnicy gniewnych spojrzeń

heloci żądnej ludźkości

nieustannie