Będzie burza.

Ciemno i wieje. Kiedyś nie lubiłam takiej pogody.

Dobrze by było móc przerzedzić dłońmi chmury burzowe, posmakować zimnego deszczu, dotknąć błysku błyskawicy, zeby tak po prostu zmierzyć się i pozbyć się lęku. Dotykając ogrom poczuć siłę.

a ja boje się chyba po prostu życia

z własnej woli siedzę w ciemnym pokoju przegranej, opatulona kocem tchórzostwa

i chociaż wiem, że mogę dużo zrobić, to się tak błogo poddałam.

W pokoju jest jeszcze muzyka. tylko jej się słucham, ja lubię. zagłusza nawet jakikolwiek rozsądek, oblewa wszystko słodkim zapomnieniem, lenistwem dźwieków. wygrywa wyscig z obrazkami wspomnień, które mogłyby szkodzić.

jest mi obojętne/tnyś

Jedyne co jest stałe, to muzyka

 i deszcz.