nocą...

Chcecie mi spieprzyć życie? Proszę bardzo aczkolwiek wątpię, że da się bardziej niż jest.

Gdy dostaję esa to ze łzami w oczach błagam telefon żeby był od niego. 

W ciszy serce znajdzie odpowiedzi, których rozum znaleźć nie potrafi..

W filiżance szukam Twego smaku, na poduszce Twoich ust...

Wiem, że można uzależnić sie od alkoholu, papierosów, narkotyków, czekolady i tak dalej, ale nie wiedziałam, że od ludzi też się uzależniamy.. 

Czasem mówiąc ''u mnie w porządku'' chciałabym, żeby ktoś spojrzał mi w oczy, przytulił mnie mocno i powiedział ''wiem, że wcale tak nie jest''.

Chcę wziąć urlop od życia, chcę na chwilę zapomnieć, odpocząć i wrócić z nową siłą do życia. 

I nadchodzi kolejny dzień w którym trzeba będzie założyć wesołą maskę na twarz i iść naprzód.

Czasami nie mam siły walczyć, ale wtedy okazuje się, że jest zaskakująco wiele osób dla których warto.

Chciałabym tylko wiedzieć dlaczego tak jest, że jak się coś spieprzy to później za tym idzie masa innych wydarzeń. Dlaczego wszystko pieprzy się na raz.

A gdybym tak usunęła Facebooka, gadu, przestała odpisywać na esy i nie odbierała telefonu to ciekawe kto pierwszy zapukałby do moich drzwi, a kto zauważyłby, że wgl mnie nie ma.

Co czujesz ? Gdy patrzysz na łzy osoby, którą kochasz najbardziej na świecie i wiesz, że płacze z Twojego powodu...

-Co u mnie? Jak zwykle. Coś się sypie, ktoś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi, ktoś odchodzi - ja zostaję. 

I takie pieprzone uczucie pustki, kiedy nie wiesz co czujesz. I jeszcze bezradność.. 

Teraz mam ochotę się przytulić do kogoś, bez zobowiązań. Opowiedzieć o wszystkim bez żadnych tajemnic. Wypłakać się. Tego mi trzeba. I bez zbędnych gatek 'ja na Twoim miejscu' nie jesteś kurwa na moim miejscu więc nie wiesz co czuję.. Tylko przytul i wysłuchaj, wystarczy. 

Tak jak inni miała nadzieje , że kiedyś w końcu poukłada się.

Dobija mnie ta 'wielka miłość' o której oczywiście nie omieszka poinformować nas na facebooku, gg itp. A przecież tak niedawno miała depresję po 'stracie' ukochanego. Ha żałosne.

siedzę na parapecie, w zadużej flanelowej koszuli z wzrokiem utkwionym gdzieś w niebo, a myślami tkwię gdzieś przy tobie 

-Widzisz moje łzy?

- Nie...

- I widzisz, to jest właśnie obojętność.  

i ze sztucznym uśmiechem odeszła, żeby w samotności uronić, łzę

...siedząc w wannie spowiadam się pralce z miłości do Ciebie.

http://www.youtube.com/watch?v=Tog4FpNCjQ0&feature=branded