muszę żyć. 

i nie mogę tego wszystkiego pojąć. co to ma znaczyć? że niby mi nie zależy? człowieku! ogarnij się. to nie żadne plotki. żadnych plot nie słucham. wiem, że powinnam mieć do ciebie zaufanie, ale go nie mam. i ty niby nie wiesz o co mi chodzi? fajnie było robić mi nadzieje, że coś z tego będzie i w tym samym czasie mówiąc to innej i bawiąc się mną, fajnie nie? tylko wyobraź sobie, że takie wieści szybko się rozchodzą, a tym bardziej szybciej dotrą do mnie.. weź zastanów się nad tym co ty robisz. ranisz masakrycznie! wiedziałam, wiedziałam, wiedziałam! wiedziałam, że tak będzie.. że jeśli w to wejdę, no wiedziałam!. nie mogę uwierzyć w to, że nie pozwoliłeś mi tego zakończyć, że ja się poddałam i wybaczyłam ci. nie, nie mogę. już sama sobie nie ufam. gubię się w tym wszystkim. nie wiem co mam robić. mam wielką ochotę napisać ci smsa, w którym wyjaśniłabym wszystko, nie ominęłabym niczego. ale sama nie wiem czy zrobiłabym dobrze. co do zaufania... to jak mam ci ufać? nie mówisz mi o spotkaniach z olgą, o ucieczkach z edzią, a sam dobrze wiesz, że chciała wszystko rozwalić. dochodzi do tego jeszcze milena i iza, zajebiście nie? tylko jest to wszystko niesprawiedliwe! bo kurwa ja tu siedzę, zamartwiam się czy napisać ci tą jebaną wiadomość, a ty tam pewnie z jakąś na parkiecie obracasz, nawet o mnie nie pomyślisz.. no tak, bo jestem dla ciebie nikim. nie, to znaczy ja znaczę dla ciebie wiele, ale ty nie umiesz tego okazać tak? że to ja chcę się zbliżyć? że to ja robię wszystko źle? aaach. może w końcu zatkał cię ten wtorkowy sms.. ale ty nic nie rozumiesz.. ty nie wiesz o co mi chodzi... ja słucham samych plot... taaa, yhy. tylko jakby były to ploty to po co od razu spytałeś, czy ktoś mi coś mówił, że z kimś kręcisz? a później wyjaśnienia, tłumaczenia, że to nie jest prawda. wiesz co skarbie przeżyłam wiele jak na swój wiek i chyba mam tego dość. staje się to wszystko nudne, monotonne. zbyt fałszywe. kocham cię, ale kurwa przyrzekam, że nigdy więcej. choć i tak wiem, że jak się odezwiesz, będziesz prosił wyjaśnień to moje przyrzeczenie szlak trafi. wiem, znam siebie i nikt mi w tym nie pomoże. muszę sama dać sobie z tym wszystkim radę. muszę przetrwać. muszę żyć.