Marzenia.

Bo naj­bar­dziej bo­li, gdy ktoś ro­bi z naszych marzeń pa­piero­wy sa­molo­cik i poz­wa­la mu le­cieć z wiat­rem, a po­tem zgniata go i bez­ce­remo­nial­nie wyrzu­ca do kosza.    

Bo gdzieś na skra­ju snów i marzeń  Stoisz ty.    

Ideali­zująca wa­riat­ka żyjąca marzeniami.    

Nie chcę być więźniem swoich wspomnień Ani marzeń.    

Już czas aby się przyz­nać, że jed­nak prze­daw­ko­wałam marzenia.    

Marze­nia są ideal­ne, dopóki są marzeniami.    

Strach jest naj­gor­szym wro­giem naszych planów i marzeń.    

Żyłam marze­niami, przes­tałam. I co, te­raz tak po pros­tu mam przejść na 'Ty' z rzeczywistością?    

Między marze­niem a je­go spełnieniem roz­ciąga się wiel­ki most. Przechodząc przez niego mu­simy uważać na bra­ki w je­go konstrukcji.    

Mam jed­no je­dyne marze­nie co do te­gorocznych "Świąt". Chciałabym zna­leźć pod choinką coś co poz­wo­liłoby mi cofnąć czas i zmienić bieg pew­nych wydarzeń.    

Od­dam ser­ce oso­bie, która pot­rze­buje go mi­lion ra­zy bar­dziej niż ja. Ko­muś, ko­mu będzie w sta­nie ura­tować życie, przywrócić wiarę w spełnianie marzeń, poz­wo­lić na łzy szczęścia. Dlacze­go więc chcę się go dras­tycznie poz­być? Bo bijąc we mnie, pot­ra­fi je­dynie krwa­wić i pękać...