Różne.

(..) Po­kochała Go. Przys­tojny, wy­soki bru­net o piw­nych oczach. Uwiel­biał poez­je, zacho­dy słońca i deszczo­we dni. Na samą myśl o Nim po­jawiał się sze­roki uśmiech na jej smut­nej twarzy. Miał nig­dy Jej nie skrzyw­dzić, zaw­sze być tuż obok Niej (...).
Był pra­wie ideal­ny. Miał tyl­ko jedną wadę, nie istniał.    

Życie jest krótkie, więc łam za­sady: wy­baczaj szyb­ko, całuj po­woli, kochaj szczerze, śmiej się bez opa­mięta­nia i nig­dy nie żałuj nicze­go, co wy­wołało uśmiech na two­jej twarzy.    

uśmiech to pros­ty mechanizm...
jeżeli Two­je ser­ce jest szczęśli­we, gęba sa­ma się ot­wiera i wiet­rzy zęby.    

A może to właśnie Twój uśmiech spra­wia, że ko­goś ser­ce zaczy­na szyb­ciej bić?    

- Jak to jest pi­sać pa­miętnik? Jak to jest przeżywać coś na ty­le war­tościowe­go i niecodzien­ne­go, aby chcieć to zapisać?
- Niekiedy nie mu­si się wca­le dziać nic sza­lone­go czy też niez­wykłego. God­ny za­pamięta­nia i wspo­mina­nia jest każdy szcze­ry uśmiech.    

Nie masz Je­go brązo­wego spoj­rze­nia- głębo­kiego, lecz łobu­zer­skiego
Nie masz Je­go uśmie­chu- jak dziec­ko, gdy widzi pier­wszy raz morze
Nie masz Je­go dłoni- de­likat­nych, ale silnych
Nie do­tykasz mnie tak pew­nie i zachłannie
Nie masz od­dechu, który spra­wia, że pragnę Cię całą duszą...

...ale jeśli tyl­ko po­możesz mi o nim za­pom­nieć, poz­wolę Ci się pokochać    

Wiem,że gdy jes­teś smut­na męczy cię sztuczny uśmiech na twej twarzy pod, którym skry­wasz łzy
i za­mykasz oczy by nikt nie uj­rzał w nich two­jego cierpienia    

"Nig­dy nie usłyszała od niego słowa-Kocham. Nie pot­rze­bowała te­go ,gdyż je­go uśmiech , spoj­rze­nie , na­rodziły się z miłości , były naj­szczer­sze. Cza­sami pew­nych uczuć nie da się opi­sać słowami."    

wiesz co...?
lu­bię Twój szcze­ry uśmiech, ta­ki zwyczajny.
lu­bię pat­rzeć na Ciebie jak zwyk­le jes­teś zamyślony.
lu­bię Twój za­pach, pachniesz tak zwyczajnie.
lu­bię jak do­dajesz mi sił, zwykłymi słowami.
lu­bię Ciebie zwykłego ;*    

Szu­kałam nat­chnienia wśród zielo­nych traw sadów,
Nad sta­wem pełnym bar­wnych ryb,
Na końcu kil­ku­kolo­rowej tęczy,
W uśmie­chu przechodnia.
Udało się! Od­na­lazłam je w To­bie, Dro­ga Samotności.
Wi­dać Ty byłaś moim przeznaczeniem.