~

" Osrebrzone światłem księżyca sosny, milczały. Skradałam się. Byłam na zwiadach.

Wiedziałam tylko, że coś jest tu nie tak. Że cos jest nie tak z ty wszystkim.

Że nie czuje się najlepiej na tym świecie. Że cos tu jest ponadto.

Niezadowolona tak trochę, błąkałam się po typowym zimowym lesie. Dreptałam od drzewa, do drzewa.

Nie potrafiłam znaleźć nic co choć trochę przypomni mi wiosnę.

Myśli skakały jedna na drugą. To z tej tęsknoty za wiosną.

Eh.. wszystko takie jakieś.

'Potrzebujemy wolności, czyż nie?'

cichutko jakby ktoś mruknął..

'Dlatego by miłość, była lepsza od nienawiści.

Dlatego by dobro było ponad złem.

Przecież każdy muminek chcę żyć tylko w swojej własnej dolinie.

Pan Włóczykij włóczyć się, a Mała mi złościć.'

Bo wszystko jest tylko takie, jakie jest.  ."

~