Nie ma juz nic.

Nie ma juz nawet czterech scian i placzu.

Nie ma zainteresowania z czyjejkolwiek strony.

Nikt nie pyta jak sie czuje, gdzie jestem, co robie.

od tak dawna...

Przestalam sie ukrywac i udawac ze wszystko jest dobrze.

Wiedza wszedzie naokolo. Nikt nie pomogl.

Nikt nie mial dla mnie czasu.

Prosilam, blagalam...

Nikt nie mowi do mnie "Asienko", nikt nie przytula.

Nie mam do kogo sie odezwac.

Tylko praca, sen,praca,sen...

i koszmary.

Zniknelo wszystko.

Nikt na mnie nie czeka, nikomu nie jestem do niczego potrzebna.

od tak dawna...

Nigdy nie bylo tak zle...

Nic nie pomaga.

Tabletki nie dzialaja.

Nie mam juz sily. Nie chce juz.

To nie sa zarty.

Mam tylko jedno marzenie.

Zamknac oczy i zeby bylo juz tylko cicho, ciemno i cieplo...

Pawel, tak bardzo Cie kocham...

szkoda ze dla Ciebie ja przestalam istniec dawno temu...