Dodano: 27 LISTOPADA 2009
marne zdjęcie, wiem. poziom mojego nastroju spadł do zera. a było tak fajnie. w szkole. o dziwo. jedynie jutrzejsze rest party jako tako trzyma mnie przy życiu. a teraz siedzę sobie sama w domu. i wiem, że dzisiejszy wieczór miał wyglądać inaczej. i ta perspektywa mnie zabija. zabija mnie to, że gadam co mi ślina na język przyniesie. zabija mnie to, że niektórzy myślą, że mogą więcej. że mogą nie zauważać ale już nie mogą być nie zauważani. i że mogą się tak obrażać. a ja już więcej się nie przyzwyczajam. bo to bez sensu. i trudno się odzwyczaić.
