LOOK TOWARDS THE IMPOSSIBLE
Dodano: 27 MAJA 2014
auris
Ciekawy wpis. Wiadomo, że pomimo brnięcia naprzód czasem przychodzą chwilę, gdy potrzebujemy stanąć i przypomnieć sobie co zostawiliśmy za sobą bez względu na to czy było to dobre czy, też złe. Przykre jednak, iż w obecnym stanie rzeczy tego nowego życia ludzie nie mogą zacząć we własnym kraju tylko tułać się po obczyźnie. : ) No, ale dopóki ty i ci podobni jesteście szczęśliwi to pozostaje mi tylko życzyć wam jak najlepiej. Podziwiam, także zdolność do poprawnej polszczyzny, która nie zaniknęła pomimo pobytu za granicą... w końcu dla niektórych to często wstyd znać jeszcze nasz język kiedy wyjadą. W każdym razie miło czytać takie mądre wypociny, w których nie wpadasz ze skrajności w skrajność. Pozdrawiam serdecznie. : )
towardstheimpossible
To fakt, że człowiek często patrzy za siebie, chociaż ja nie zostawiłam nic za sobą, ale daleko od siebie. Faktem też jest, że wielu MUSI wyjechać na obczyznę by coś zdobyć, czy nawet móc żyć. Tu chyba jednak pojawi się sprzeczność do tego co napisałam w notce,ale co tam... mnie od dziecka ciągnęło za granicę, już jako 4-ro letnia dziewczynka byłam strasznie niezadowolona z powrotu do Polski z Holandii. Jednak wyjazd kiedy ma się wokół siebie masę wspaniałych ludzi i strach, że kiedyś drogi mogą się rozejść wciąż towarzyszy. A co do zdolności do poprawnej polszczyzny, to uważam to za kompletny bezsens i idiotyzm jak polak po tak niedługim czasie potrafi "zapomnieć" języka ojczystego. Język Polski jest według mnie pięknym i bogatym językiem, trzeba go pielęgnować :D W każdym razie dziękuję za miły komentarz i w ogóle za przeczytanie moich wypocin :D
Oto jestem. Czy coś.
Oto jestem. Czy coś.
I liked things the way they were. I like things the way they are now. I don't know what was better. I miss you, I miss you all. I miss the mess. I miss the fun. I miss every night i spent awake... and now I can barely last till 3AM. I miss the smiles we shared. I miss watching stars from my room window all night long. I miss sitting there looking at the screen. Call me crazy but I liked the no-life life. I miss the way we laughed. I miss the words we spoke. I miss being silly with you all. I miss sitting around doing nothing. I miss our eating jams. I miss watching movies with you all. I miss sharing my every thought with you all. I miss smiling at the sun.
Wyjechać z Polski, mieć lepsze życie. Jedyne co musisz zrobić to nauczyć się języka. - Zostaw komputer, zajmij się ŻYCIEM. Zrób coś. Baw się. Dorastaj. Korzystaj z możliwośći...- W teorii takie proste,a w rzeczywistości takie trudne. Jednak zależy dla kogo, w sumie, zastanawiając się nad tym.... większość byłaby przeszczęśliwa mogąc wyjechać i zacząć coś od nowa... Zabana sprawa.... wyjechałam, "mam życie", chłopaka, czy nawet pieniądze, a MIMO WSZYSTKO brak mi mojego starego życia.
Nie żeby moje aktualne życie było złe. Jest dobre, zabawne, fajne, pozytywne. Dużo się nauczyłam odkąd tu jestem i poznałam przecudownych ludzi. Ale czegoś mi brak. Monachium jest piękne. Niby wiele się tu nie dzieje, albo to ja jestem nudna... pewnie tak. W każdym razie miasto wspaniałe. Ludzie w porządku. Porządek i ład. Ale chyba sam język daje mi w kość. Mówienie i myślenie po niemiecku 24/7 momentami trochę wykańcza. Ile można?
Także doszłam do wniosku, że chyba potrzebuję tego oto bloga by móc wylać to co we mnie siedzi i może dostrzec trochę pozytywów. Nie wiem nawet czy ktoś będzie to kiedykolwiek czytał, ale nawet pisanie dla samej siebie wydaje mi się w tej chwili sensowne. Wylanie czegoś na tzw. papier i czytanie tego często pomaga. Tak sądzę...
towardstheimpossible
Komentarze
auris
Ciekawy wpis. Wiadomo, że pomimo brnięcia naprzód czasem przychodzą chwilę, gdy potrzebujemy stanąć i przypomnieć sobie co zostawiliśmy za sobą bez względu na to czy było to dobre czy, też złe. Przykre jednak, iż w obecnym stanie rzeczy tego nowego życia ludzie nie mogą zacząć we własnym kraju tylko tułać się po obczyźnie. : ) No, ale dopóki ty i ci podobni jesteście szczęśliwi to pozostaje mi tylko życzyć wam jak najlepiej. Podziwiam, także zdolność do poprawnej polszczyzny, która nie zaniknęła pomimo pobytu za granicą... w końcu dla niektórych to często wstyd znać jeszcze nasz język kiedy wyjadą. W każdym razie miło czytać takie mądre wypociny, w których nie wpadasz ze skrajności w skrajność. Pozdrawiam serdecznie. : )
27/05/2014 19:01:11
towardstheimpossible
To fakt, że człowiek często patrzy za siebie, chociaż ja nie zostawiłam nic za sobą, ale daleko od siebie. Faktem też jest, że wielu MUSI wyjechać na obczyznę by coś zdobyć, czy nawet móc żyć. Tu chyba jednak pojawi się sprzeczność do tego co napisałam w notce,ale co tam... mnie od dziecka ciągnęło za granicę, już jako 4-ro letnia dziewczynka byłam strasznie niezadowolona z powrotu do Polski z Holandii. Jednak wyjazd kiedy ma się wokół siebie masę wspaniałych ludzi i strach, że kiedyś drogi mogą się rozejść wciąż towarzyszy. A co do zdolności do poprawnej polszczyzny, to uważam to za kompletny bezsens i idiotyzm jak polak po tak niedługim czasie potrafi "zapomnieć" języka ojczystego. Język Polski jest według mnie pięknym i bogatym językiem, trzeba go pielęgnować :D W każdym razie dziękuję za miły komentarz i w ogóle za przeczytanie moich wypocin :D
27/05/2014 22:33:29
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika towardstheimpossible.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
