run bitch.

Powracam.

Hm. nawet nie wiem czemu to robię, ale wracam. Chwilowo mam potrzebę napisania czegoś, czego kolwiek. Obawiam się że nie będą to wylewne historie na tematy mi bliskie, jedynie krótkie czasami nie wiadomo do czego odnoszące się zdania pojawiające się haotycznie.

.Psychoanaliza.

Jeśli mnie ktoś zna to zapewne wie że kawał ze mnie suki i kujona, który ograniczył życie toważyskie niemal do minimum. Osiągnęłam w ten sposób to że nie lata za mną banda debili.Czasem chcę wrócić, tylko nie wiem czy jeszcze potrafię. Z resztą, w tym momencie, nie ma to już zbytniego znaczenia bo za niecały rok opuszczam naszą  szanowną gimbusiarnię, i zrywam kontakt z wybranymi chujami z mojej klasy i nie tylko. 

Największym minusem mojego życia jest to że nigdy nie mogę się zdecydować, a gdy już wybiorę to potem strasznie żałuję. Nie zabardzo jeszcze wiem co mam zrobić z moim życiem i do czego dążyć. Być może poszłam na łatwiznę stawiając na pierwszym miejscu w moim życiu naukę, bo jest to jedyna dziedzina życia w której mam szansę nie ponieść porażki. Boję się popełniać błędy w życiu. 

Przez trzy tygodnie pobytu na mazurach odpoczęłam psychicznie. Starałam się to wszystko jakoś poukładać, zdecydować się na to co zrobić ze swoim życiem. Na darmo. Jedyne co się zmieniło to moje podejście do homoseksualistów, i że miłości to ja za tego życia nie zaznam. Im dłużej myślałam, tym bardziej utwierdzałam się w przekonaniu że muszę się uczyć żeby coś w życiu osiągnąć. Że powinnam przez całe życie harować, po to żeby w przyszłości mieć dobrą sytuację materialną. 

Wniosek ?

Kawał ze mnie zimnej suki która patrzy tylko na grubość portwela, i ma przeświadczenie że jeśli zmieni coś w swoim życiu to będzie żałować. Starczy tych katuszy na dziś. więcej nie będę aż tak pierdolić o mojej zrytej sytuacji społecznej. 

Koniec.

Specjalnie dla pacusia że ją kocham.

Pocier, pocier

http://www.youtube.com/watch?v=-ycOABMpIyE