tak to jest, idziesz z tyłu i masz przed twarzą dupsko.

ale wtedy było ciepłoo.

no dobra, pogadajmy o uczuciach. dlaczego nie?

jestem wkurzona. tak, to jest ten moment, kiedy wcześniej przełknięte ostre jedzenie przeradza się w problem z żołądkiem. nie lubię ostrego jedzenia. więc po co je jem? czemu po prostu nie powiem 'nie smakuje mi'. albo sama nie zacznę gotować. no więc dlatego, że nie znam się na gotowaniu, nie przepadam za tym i jestem zbyt leniwa. gdyby to ostre jedzenie nie wpadałoby do mojego żołądka to nie byłoby problemu. no ale jest jedzenie - jestem głodna - jem. a teraz boli mnie brzuch.

nie umiem się zmienić.

czuję to wszystko, odpowiedzialność. co z tego. pierdolnij się w czoło, Dymarek.

słyszę, czuję, widzę, jak za moimi plecami wszelkimi możliwymi wyjściami ucieka czas. i śmieje się szyderczo.

a ja dalej siedzę. a godzina mija jak minuta. i kiedy to się stało? co ja robiłam? nic nie pamiętam.

boję się, a starając się zagłuszyć strach, uciekam od tego. co sprawia, że jest jeszcze gorzej.

unikam tego, co nieprzyjemne, niewygodne. rzecz ludzka? ale jaka błędna.

ale w sumie w życiu nawet wypada się pomylić parę razy. wszystkiego trzeba spróbować.

idę coś zmienić.