No cóż....od czego tu zacząć...

Nie chce dużo pisać bo tak naprawdę nie potrafię wyrazić w słowach moich emocji. Będąc teraz na Tupadłach nie czuje się już taka miejscowa, czuje się źle, bo nie mam obok siebie osoby z którą ostatnie dwa miesiące oddychałam jednym powietrzem. 

Ale jest miło...bo spotkam osoby których nie widziałam przez niespełna 5 miesięcy;)

Jeszcze z wami sobie pogadam;p! (Wiadomo do kogo mówie;p)

***

Poczuj ciepło mego uczucia,

jakim daży Cię mój nieokrzesany umysł.

Ułóż swój oddech na mym ramieniu,

złóż na mym ciele anielski pocałunek

i poczuj te ciepło

jakie płonie w mym sercu.

Przytul mą zranioną duszę,

daj jej ukojenie słowami

i poczuj jej szczęście,

które rozpromienia jej uśmiech.

Zamknij swe oczy...

Ułóż się wygodnie w ramionach rozkoszy

i poczuj mój dotyk,

który uzależniony jest od twego ciała.

Pokaż jak mnie kochasz,

oddając swe rozterki wspólnej trosce

i ucałuj me dłonie,

których żyletkowe rany goją się dzięki Tobie.

A jaa...

Oddam Ci mą duszę,

bo serce już dawno podarowałam Tobie...

  Przepaść na drodze mego życia

okazała się przestrogą przed samotnością.

I dała mi Ciebie...dziękuję. 

                                                                                                       "Mówcie mi Fuumi"