potęga podświadomośći

Cudze słowa nie są w stanie urazić Cię ani zdenerwować, chyba że sam im na to pozwolisz. Negatywna reakcja na postepowanie innych ludzi zależy wyłącznie od Twojego sposobu myślenia. Ktoś, kto wpada w gniew, przechodzi cztery stadia stanu umysłu. Najpierw zastanawia się nad tym co uslyszał, następnie uznajde, że powinien się rozgniewać i wprawia się w złość. Potem postanawia działać i odpłaca się przeciwnikowi pięknym za nadobne. 

Czlowiek dojrzały emocjonalnie nie reaguje spontanicznie, w dziecinny sposób, potrafi wznieśc się ponad skłonność do odwzajemniania krytyki czy niechęci innych. Czlowiek dojrzały nie odpłaca ta sama monetą, aby nie zniżyć sie do poziomu przeciwnika. Nie traci z oczu swego zyciowego celu. Nie pozwala, by jakakolwiek osoba lub sytuacja pozbawiły go wewnętrznego spokoju, opanowania i dobrego stanu zdrowia. 

Na świecie jest wielu trudnych ludzi. Mają skrzywiona psychikę, wypaczoną osobowość, bywają rozgoryczeni, zgorzkniali, niezyczliwi, kłótliwi, cyniczni...

Tylko od Ciebie zależy co myślisz o innych ludziach, oni nie są za to odpowiedzialni. Twoje myśli wpływają na to co Ci się przydarza.

A co jeśli od dawna w głowie siedzi wiele niedomówień? Co jeśli wciąż myślę, bo nie umiem wybaczyć?

Znając już potęgę podświadomości powtarzam sobie od paru dni: Całkowicie i szczerze wybaczam. mój umysł i dusza wybaczają wszystko, co mi uczyniono. wyzwoliłam się, to cudowne uczucie.  Przebaczam wszystkim, którzy do tej pory mnie skrzywdzili. Ilekroć przyjdzie mi na myśl ktoś, kto mnie zranił, mówię:uwalniam Cię od wszelkiej winy i niechaj spotyka Cię wszystko co najlepsze.

Ale póki co nie pomaga, może jest nie do końca szczere? Może nie mogę się pogodzić z tym co się kiedyś stało, jakie decyzje w zyciu podjęłam. Pewne incydenty były całkowicie zbędne. Czuję, że nie jestem dojrzała emocjonalnie, pewne sprawy mnie przerastają, nie potrafię radzic sobie psychicznie z chorobą, nie czuje się na siłach jej zaakceptować. W życiu mam bałagan, nie mam siły go posprzątać. Bo ogarnianie teraźniejszości powinnam zacząć od zamknięcia przeszlości, a ja wciąż o niej myśle, bo czuje w sobie jej negatywne skutki. 

Powinnam wziąć emocjonalne nożyczki i odciąć od siebie te rujnujące myśli, które wciąż powracają. Staram się teraz przywiązywac większą wagę do potęgi moich myśli i kierowac nimi. Obym wreszcie stała się dojrzała emocjonalnie i poczuła pełną radośc z życia. :)