Deszcz

To wszystko przez ten deszcz. On pada. Wydaje mi się, że to jest zakorzenione w naszym umyśle, słysząc słowo deszcz, tak naprawde słyszymy mnóstwo innych słów - padać, marznąć, moknąć, szarzeć, chować się. Chować się w sobie, przed deszczem, żeby przypadkiem nie zaczać padać razem z nim. Chociaż niektórym przedostaje się nawet do schronienia. Nie powinniśmy rozmawiac w deszczu, nie kiedy pada - co innego rozmawiać kiedy nagle zaczyna padać. Wtedy deszcz jaki by nie był, nie zerwie nici sympatii dzielącej nas z naszymi ludźmi. Wręcz przeciwnie, może dodać rozmwie niespotykanej barwy, głębokiej jak odcień wody. Takie wyderzenia jak ciepły letni deszcz zlepiający ubranie ze skórą, wpływający miedzy przytulone ciała, zraszający włosy, tak ciepłe od wspólnego gorąca, te zapachy... Takich rzeczy sie nie zapomina. Ale nie zapomina się także o deszczu - że on kiedyś przyjdzie, nawet jeśli się na niego nie zapowiada, nawet jeśli nie umiemy sobie go wyobrazić. On przyjdzie, bo przyjść musi. Bez deszczu nie byłoby życia, bez deszczu nie byłoby rozmowy. Bez deszczu - uwaga, będzie banalnie - nie byłoby miłości. I znowu ta miłość. Czy  ja w ogóle jestem w stanie powiedzieć coś o miłości? Umiem ją nazwać, skosztować, uformować słowem, myślą, może spojrzeniem? Bez miłości nie można o niej rozmawiać. Bez jawnej miłości, bez miłości na ramieniu, w myśli, w słowie i spojrzeniu. Wtedy nawet deszcz może padać,a my z nim, ale wtedy wiemy, że jak upadniemy, ktoś nam pomoże wstać, a jeśli nawet nie, to upadnie razem z nami, bo tego chce.

       Niedawno nareszcie straciłem wątpliwość do tego, że mam więcej przyjaciół niż się obawiałem że mam. I tylko gdyby nie ten deszcz, wszystko byłoby prażąco słoneczne. Deszcz przypomniał moim ludziom o padaniu, a ja jestem uzależniony od myśli i uczuć moich ludzi i też sam wstałem z wygodnego fotela i upadłem. Prosto na mokry i twardy deszcz. Teraz tylko czekać aż wstane razem ze słońcem i przeleję to na papier.

Oh jej, nawet to mi się przez ten deszcz nie podoba. (słyszę go, jak za moimi plecami śmieje się rzucając kropelkami.) A wilk jako temat przewodni nie bez powodu. Trzeba być czujnym na wilki, gdy pada deszcz. Nie dać się złapać.