Dziwność.

Nieszczęśliwie zakochany. Tak dużo osób by o mnie powiedziało. Ale to nie do końca tak. To jest bardzo dziwne...

Ot i tak prosto zacząłem. Jak ja zaczynam łatwo to jest święto w sumie. I nie chodzi mi tylko o wpisy na fotoblogu. Ale nie o zaczynaniu chciałem, przynajmniej nie dosłownie.

Dziwnie się czuje od ostatnich tygodni. Dziwne rzeczy sie dzieją. Są o tyle dziwne, że w pewnym sensie wymarzone przeze mnie, a z drugiej, jakieś takie... nierealne, coś w nich dziwnego. Popatrzcie na zdjęcie. Dziwne nie? Zdechła mysz. Kto robił to zdjęcie? Tak, właśnie ona. I dała mi je, sama.

Sama, podczas rozmowy ze mną. O tak, często sobie rozmawiamy ostatnio. Właściwie codziennie. Czuje, że mnie lubi, że chyba jestem jej bliski. Ale jednocześnie czuje, że coś jest innego. Jest troche inaczej niz kiedys. I chociaż sama z siebie opiera się o mnie w zadymionym pubie w zaciemnionym pomieszczeniu gdzie bylismy sam na sam, to jakby od tego uciekała. W ogóle co ja plote, od czego ucieka? Przecież ja nic nie robie... nic nie wszczynam. Po prostu z nią gadam, spotykam sie, smieje. I tyle. Mówię sobie w duchu 'Poczekaj jeszcze troche, nie od razu...'. Tylko kiedy? Musze w końcu spróbować, jeszcze raz. Bo czuje że może się udać.

Lepiej powiedzieć prawde jak najszybciej, czy przygotować tą drugą osobę na tą prawdę? Sam nie wiem, mam mętlik w głowie. Nawet nie umiem do końca sie wyrazić, bo tkwie właśnie w takim dziwnym czymś, czekając na rozwiązanie. Tylko boję się że to rozwiązanie będzie inne niż sobie wymarzyłem.

I znowu wpis jest słaby, nie ma żadnej wartości, nikt nic z niego nie wyniesie. Bo na razie nie moge dać potwierdzenia swojemu światopoglądowi, swojemu twierdzeniu w które wierze. I mam nadzieję że w końcu dam wam odpowiedź.

PS: Aha! I w sumie nie odniósłbym się do samego zdjęcia. Sama mi kazała je podpisać, żeby było wiadomo czyje to zdjęcie. W ogóle czemu zdjęcie martwej myszy? Bo mnie zaciekawiło, ale ćśś. I sam jestem chyba taką martwą myszą. Można mi zrobić fotkę i to właściwie tyle.