Kwiatuszki...

...kwitną na wiosnę!

Taak, 12 miesięcy. Rok. Jeden rok. Mało? Ha... Przeżyjcie to, przeżyjcie tak jak ja. Nie, nie, nie. Nie myślcie, że takie emocje "kochaśno-słitaśno-miziaczne" były tak wielkie, że nikt by tego nie ogarnął. Wręcz przeciwnie. Wobec przeciwności losu, zdarzeń, humorów, a także mniejszych i większych kłótni nastał dzień. To znaczy nie do końca ten dzień. bo teraz to już dzień następny. Lecz każdy dzień jest piękny. Kolejny dzień, kolejne szczęście. Kolejne uczucie. Kolejne doświadczenia. Miłość? Może i jej mało, ale za to jaka. Dla niektórych chwil warto żyć. Takie małe momenty wzniosłości, które dają siłę, żeby być dalej. Żeby trwać w tym wszystkim. Żeby być, kochać i być kochanym. Może i nie tylko ja mam takie szczęście, może i Wy też coś takiego czujecie, ale usłyszcie kiedyś słowa "Tylko Ty jesteś w stanie ze mna wytrzymać." to poczujecie, to co ja poczułem. Słowa, które mogą boleć, dla mnie znaczą więcej niż 1000-krotne "Kocham Cię", które bagatela, z ust takeij kobiety znaczy więcej, niźli każde "Kocham Cię" na świecie.

Semestr? Zdany ^^ W koncu nauka nie idzie w las. Troche myślenia, troche (nie powiem ze nie) szczescia. Tylko ludzie.... Jak zwykle przyprawiaja o wkurwienie. Wiem, swiat jest pelen idiotow lub klamcow. Maly odsetek ludzi korzysta z zawartosci glowy, lecz co z tego, jesli jest to cale 10% populacji swiatowej? Z 90% musimy spotykac sie codziennie. W klubie, w autobusie, na ulicy. Po prostu nie do unikniecia... A ja to musze znosic. Coz... Kazdy ma jakis problem, ja tez mam inne. Ale ten jest niestety bardzo dotkliwy, a takze (o zgrozo!) powszechny. W koncu latwiej stac sie glupim i tym zarazic (lub wygodniej, w koncu z miejsca czlowiek dostosowuje sie do 90% populacji) niz stac sie czlowiekiem myslacym. Driopitek goruje nad Homo Sapiens! Gratuluje, ludzie sie staczaja. Pozazdroscic... Mam nadzieje, ze ludzie ktorych juz znam, w wiekszoci (o dziwo) naleza do tych 10% i wierze, ze to sie nie zmieni...

p.s.

Wybacz skarbie ;p ;**