Forest (wł. Agata M) w SKJ Hucuł.

Są momenty kiedy wystarczy  impuls - dwa słowa, krzyk czy rzucona poduszka o ścianę, żeby nagle wszystkie emocje, które kumulowały się w człowieku wybuchły i wydostały się. Wewnątrz wybucha wulkan. Po policzkach płyną łzy o smaku bliżej nieokreślonym. Ani gorzkie, ani słone... Po prostu. Puste. Jak te słowa wymawiane w takiej chwili. Tępy rozum jak zwykle próbuje skleić najgłupsze zdanie, ale i to przychodzi z trudem. Usta otwierają się niemrawo. Wargi drżą pełne bólu i bezradności. Oczy, wcześniej pełne entuzjazmu, teraz - zalewane kolejno łzami, nad którymi już dawno utracono kontrolę. Całe ciało niczym sparaliżowane, buja się tylko w rytm płaskiego i szybkiego oddechu. Teraz nawet jedna głupia myśl może doprowadzić do takiego stanu. Czuję się przytłoczona. Za dużo tego.

Czas poukładać myśli. No i się porządnie wyspać ;)

Najlepiej w rytmach:  

Czesława,  

Jasona Mraz'a,

Comy i

Portishead :)

Jestem zadowolona. Sprawdziłam się jako imprezowy paparazzi. Trzeba przyznać że było... wyjątkowo. Oj tak.

Go, go power rangers!