Złote Piaski.

To miasto tętni życiem 24 godziny na dobę.
W dzień ludzie leżą opalając się, bądź szukają zimnego ukojenia od rozgrzanego piasku w morskich falach. Niektórzy pędzą do cienia, czy hotelu. Inni korzystają z atmosfery pobliskich knajp i kawiarń, zapewniając sobie orzeźwiający drink. Natomiast nocą... wtedy problem gorącego słońca znika. Tysiące lampek roziskrza się na tle Czarnego Morza, a ludzie bawią się, piją i tańczą pośród owych lamp, które nadają osobliwy charakter temu miejscu.

Brakuje mi czasem tego miejsca. Tej atmosfery i ludzi. Tego uśmiechu na twarzy każdego człowieka, powietrza pachnącego morzem i wakacjami, muszelek boleśnie wbijających się w stopy, tej setki schodów, które trzeba było pokonać każdego dnia żeby się gdziekolwiek dostać, a nawet tego pana od owoców mówiącego za każdym razem do nas 'Diendobry diewcyny' ze specyficznym akcentem.

Ale wszystko dobre co się dobrze kończy.

Dzięki temu umiemy naprawdę docenić właśnie takie chwile.

Obóz w Bułgarii oficjalnie dodany do listy miejsc i zdarzeń wyjątkowych.

Żałuję tylko że tegoroczny CLMF nie wypalił, bardzo.
Ale przecież nie można mieć wszystkiego, nieprawdaż?

Mam ambitne plany na ten rok.
Trzeba je wcielić w życie, choć będzie ciężko..

mam dałna, ha!