011

'Krzyk rozdarł duszę mą. Trysła krew. Oczy opuściły oczodoły. Mięśnie sflaczały. Bębenki uszne pękły. Serce się przepołowiło. Powypadało większość włosów. Stałe zęby zostały wyparte.' - frag. "Osobistej Apokalipsy,,

***

CLICK.

***

Ja mam po prostu tego wszystkiego dość. Nie chcę nikogo znać. Nie chcę z nikim rozmawiać. Chcę spędzić parę chwil w samotności. Chcę mieć czas na przemyślenie paru istotnych kwesti. Chcę uspokoić swoje sumienie. Chcę, chcę, chcę...

Chcę po prostu by wszystko było dobrze.

Bez niedomówień.

Tak albo Nie.

Nie?

To spierdalaj!

Mam sobie taki O humor. Nie wiem co mam z sobą zrobić. Nie wiem co czuję i czy w ogóle coś czuję - a taka opcja nie bardzo przypada mi do gustu bowiem nie chcę być zoombie. Nosi mnie. Gdybym była aktualnie na praktykach to mój szef byłby zadowolony z tego gdyż iż ależ zapewne wzięłabym się ostro za robote - tzn sprzątanie tego sklepu, układanie towaru na półkach itp. Jutro poniedziałek i nie idę do szkoły bo idę do lekarza i bd mieć zwolnienie na jutro. Chociaż jeden dzień. Uff. Nudzi mi się i zaraz włączę sb jakiś film na którym zapewne zasnę ponieważ jestem zmęczona.

Potrzebuję tela do karty play - jak ktoś ma na wydanie lub sdprzedanie (tanio) to się zgłosić.

Padało dziś to białe, mokre paskuctwo - ŚNIEG.

Kończę już bo w kuchni czeka na mnie budyń czekoladowy - mhm...

I tym o to optymistycznym akcentem kończę notkę.