014

Klick.

***

Czasem wszystko mi się wymyka spod palców... Stoję w miejscu, wokół mnie ludzi tłum, a ja... Nie zaważam ich. Są dla mnie jakby tłem. A nawet i to nie. Ale i to nie istotne. Jadę autobusem, słuchawki w uszach i obserwuję ludzi. Te śmieszne istoty, które sądzą, że cały świat kręci się wokół nich. Te śmieszne istoty, które nie robią nic ze swoim życiem by było lepiej, ale narzekać..! Narzekać to umieją doskonale..! Większość z nich nie wie jak to jest tak na prawdę mieć przejebane. Nie wiedzą co znaczy ból. Nie wiedzą co to jest miłość. Czują tylko tylko namiastkę. Namiastka uczuć w tysiącach marnych istnień. Gdyby choć raz poczuli zwielokrotnienie tych wszystkich uczuć i emocji razem wziętych... Gdyby choć raz zobaczyli jak to jest co dzień zastanawiać się ile czasu im zostało nim to wszystko co do tąd uważali za niewłaściwe ich opęta... Gdyby choć raz musieli by się martwić losem innych marnych istnień niż one same... Chyba by wybuchli. Eksplodowali.

***

Amadi... Brak mi po prostu słów na Twój ostatni wyczyn ^.-

Ewcia, Paulinka... To nie był dobry pomysł - wy wiecie o co chodzi.

Marek... Musisz wiedzieć gdzie są granice. Nie daj ich nikomu przekroczyć!..

Odebrałam w końcu dowód osobisty. Pokłóciłam się z Filipem - szef miał z nas puche ; D

***

Nadejdzie w końcu taki dzień, w którym się przekonacie,

że źle postępujecie.

***

Pozdrowienia dla ludzi z sesji i tych wyżej wymienionych ; *