Przedświateczne przemyślenia

Miał być filmik z udziałem 50 zdjęć, ale zbyt duży, żeby tu się pojawić...
Wszystko miało się pojawić już kilka dni temu, ale wiadomo zalatany człowiek nie wie w co łapy włożyć.

Za kilka dni święta. Podobno czas wybaczania, przyjaźni i miłości (...)
Od jakiegoś czasu zastanawiałam się po co to wszystko było? Ta cała sytuacja...
Przez dwa lata weekend w weekend razem, głupawki, "melanże", śpiewanie w kółku "przeżyj to sam" czy "rota".
Te szybkie siadanie na garażach, "gulganie", opieranie się o drzewo, które stało metr obok czy też te słynne wisienie na płocie w Bogaczewie, sylwestry po prostu jazdy...
Ostatni czas-moja choroba czy śmierć Bossa-dał mi dużo do myślenia; pokazał na kogo można liczyć na kogo nie, ale przede wszystkim pokazał jedno: że nigdy nie zaakceptowałam i nie przywiązałam się aż tak bardzo do innych luidzi jak do Was wszystkich.
Pozakał to, że jeżeli na prawdę się ta "bajka" skończyła na amen, to nigdy przenigdy nie będę chciała być w żadnej "Ekipie", nie będę się przywiązywać i otwierać.
 
Najsmutniejsze jest to, że ludzie, którzy zawsze się dobrze ze sobą bawili nie umieją szczerze pogadać tylko opierdalają dupy i jeden drugiemu donosi...

Ja wiem byłam tylko dodatkiem, dodatki z czasem się nudzą bądź przestaja pasować. Cóż.
Może i niepotrzebnie to w ogóle piszę, może wcale już tu nie zaglądasz EmiŚ, le czułam, że potrzebowałam to z siebie wyrzucić.
Może to bd ostatni wpis tutaj dlatego Wesołych rodzinnych Świąt oraz szczęśćliwego Nowego Roku wszystkim.
A ja czekam z utesknieniem na nowy rok, by obudzić się z uśmiechem na ryju za plecami mając "Stary koszmar"

Natalkie