Część 9

Wstałam wczesnym rankiem już się cieszyłam że kończe rok szkolny ale bedzie musiała się pożegnać z przyjaciółmi bo każdy idzie w swoją strone Markus na mechanika Angelika do licemum policyjne ja znów chciałam iść do technikum sportowe na siatkówkę ale się tam nie dostałam więc poszłam na fotografa. Tylko wszystkie te klasy znajdują się w tym samym budynku szkoły gdzie chodzili do gimnazium mój brat tam chodzi na informatyka a Oliwia idzie na technika gospodarstwa domowegoto wiec będe ich widziałam na przerwach. Teraz nie mogę doczekać się wakacji do końca szkoły zostało mi tylko 2 tygonie ale to pożegnanie mnie rozklei i rozdanie świadectw. W poniedziałek wszyscy spędziliśmy na treningu a mnie nic kompletnie nic nie cieszyło a Olaf mnie się pyta.

- Klara co jest

- To nic takiego taka zwykła chandra

- Przecież powianłaś się cieszyć a nie jest już koniec roku szkolnego

- Ale to nie o to chodzi wiesz

- To o co

- Nic takiego

- Klara przecież martwię cię o ciebie

- No bo to koniec z marzeniami byś my byli wszyscy w jednej klasie i to że nie będę siatkówką

- Siostra nad chodzą zawsze trudne chwile będziesz się z nimi spotykałą przecież

- No tak już mi lepiej dzięki

- Spoko od czego jest starszy brat żeby pocieszał siostre gdy ma doła

- No tak i bardzo ci dziękuje kochany jesteś

- Tak ale często mi tego nie mówisz

- Tak ja ty mi też tego często nie mówisz Olaf

-Dobra skończmy już to

- Oki ja idę do domu

- Dobra ja przyjdę za godzinę

- Nacieszcie się sobą

- Oj sioatra też znajdziesz swoją miłość

- Może i tak ale to jest nnie możliwe pa

- Pa

Poszłam więc do domu i pod drzwiami jest koperta na niej napisane "Dla Klary". Weszłam do domu z myślą od kogo to może być otwiera ją w środku są zdjęcia co robiła dzisiaj i jest jakaś kartka doczepane do tych zdjęć i zaczyna czytać.

Cześć Klara

Wiesz co nie mogłem się powstrzymać od robienia zdjęć tobie jesteś taka śliczna jak grasz w tą siatkówkę i masz potencjiał do tego kiedyś się odezwe się do ciebie.

Twój adorator ;*

Nie mam pojęcia kto mi jej zrobił i podżuciła pod dom. Już nie wiem co mam robić poszłam do pokoju i bierze piżame do spania i wziołam kompiel. Po kompieli położyłam się na łożku bo starsznie boli mnie głowa i zasnełam obudziło mnie dopiero jak Olaf wszedł do pokoju i puka do drzwi.

- Klara mogę wejść

- No pewnie co jest

- A martwię się o ciebie

- O mnie ale po co nic mi nie jest

- Jak nie ma ty jesteś cała rozpalona i masz chyba goraczkę

- Jej to pewnie mało stopni goraczki

- Idę po termomert

- Oki

Olaf przynosi termometr i daje sioatrze żeby zmierzyć ile ma gorączkę.

- Masz trzymaj

- Ok ale mówię ci to nic poważnego

- Zaraz zobaczym...