Moje życie to siatkówka... 

- O hej gdzie jest Klara

- No cześć tu siedzi na schodach biegłą do domu bo bała się że będziesz zły na nią że tak późno wróciłai ma coś chyba z noga zawiaze was do szpitala
 chodzie

- Zaruce na siebie tylko bluzę

- No dobra czekamy na ciebie w aucie

Olaf wzioł tylko bluze z domu i zamknoł na klucz drzwi i podbieg do samochodu Bartka. Olaf na do mnie pretesie i się wydziera na mnie.

- Mogłaś do mnie zadzownić że się późnisz a nie biec jak głupia - Nie mów tak do niej każdemu się może tak zdarzyć nawet mi

- Oki sory Klara nie chiałem

- Nic się naie sało

Jesteśmy już przed szpitalem Olaf wzioł mnie na brana a Bartek idzie kolo nas.

- panie doktorze moja sitra zrobila sobie coś w noge

- Proszę położyć ja na wózek i jedzieny z nią na prześwietlenie a wy sobie tu taj usiacie

- Dobrze

Pojechaąłm na prześwietlenie nogi a chłopaki czekajli na korytarzu. Po 15 minutach Wychechałąm z przeswietlenia i lekarz mówi.

- Twoja siostra ma złamaną nogę tylko zazraz założymy jej gips i jesteście wolni

- Dziekujemy
- Tylko ta młoda dama nie może obciążać tej nogi

- Dobrze będę jej pilnosać

Wyszłąm z gabinetu o kulach Olaf wzioł ja na rece i zanosi do samochodu. Olaf dziekuje Bartkowi za pomoc i zaprasza go na kolacje do domu.

- Dziękuje ci za pomoc i choź zjesz z nami kolacje

- Nie ma za co wiesz nie chce wam przeszkadzać

- Nie przeszkadzasz nam

Odezwałam się ja

- Ja ci po ciemku nie pozwole jechać dod mou

- No dobra tak pęknej dziewczynie się nie odmawia

Po paru minutach jesteśmy już w domu Olaf i Bartek robią kolacje a ja zasnołam w samonie. Nagle chłopaki wołaja ja na kolacje ale ja tak słodkop sałam i nie mieli skruchy jej budzić. Bartosz zaniusł mnie do pokoju i tak patrzył jak ja słodko śpie i nie wie sam kiedy zasnoł.

Mam nadzieje że wam się podba !!