Dodano: 15 PAŹDZIERNIKA 2007
Czasem w snach widujemy się. Starzy znajomi już z nas, prawda? Bierzesz mnie za rękę, uśmiechając się tak jak zawsze - ciepło i mroźnie jednocześnie. Prowadzisz na szczyt wzgórza pokrytego wysoką trawą, falująca jak ocean pod wpływem wiatru. Dłonią przeczesuje jej źdźbła, rozkoszuje się miękkością, zapominam o wszystkim innym, odtrącam rzeczywistość od siebie. Potem kładziemy sie pod rozgwieżdżonym niebem, opowiadasz mi stare baśnie i mity. Wyciągasz dłonie do nieba i na moich oczach obracasz planety, gwiazdy wprawiasz w szalony tańca wir. A ja zachwycam się jak dziecko, łapie w dłonie rozsypany pył księżycowy, mieszam go z własnymi łzami.
Czasem w snach widujemy się. Starzy znajomi już z nas, prawda? Bierzesz mnie za rękę, uśmiechając się tak jak zawsze - ciepło i mroźnie jednocześnie. Prowadzisz na szczyt wzgórza pokrytego wysoką trawą, falująca jak ocean pod wpływem wiatru. Dłonią przeczesuje jej źdźbła, rozkoszuje się miękkością, zapominam o wszystkim innym, odtrącam rzeczywistość od siebie. Potem kładziemy sie pod rozgwieżdżonym niebem, opowiadasz mi stare baśnie i mity. Wyciągasz dłonie do nieba i na moich oczach obracasz planety, gwiazdy wprawiasz w szalony tańca wir. A ja zachwycam się jak dziecko, łapie w dłonie rozsypany pył księżycowy, mieszam go z własnymi łzami.
Wiatr schowany w pachnącej trawie, śpiewał cicho smutna kołysankę ...
Czasem w twoich oczach widziałam blask Wieczności, przerażał mnie, pochłaniał, pociągał na samo dno świadomości. Tam pogrążona w gorączce myśli, słuchałam Twojej pieśni o Nieskończoności i czułam jak wypala mnie pragnienie dotknięcia jej, przeżycia całą sobą, wszystkimi zmysłami.Wtedy Ty...wszeptałeś mi w oczy mrok, zaplotłeś warkocze snów o potędze.
Jak najwyżej wyciągałam dłonie i myśli, bo rozpaczliwie chciałam sięgnąć Niemożliwego, a w uszach ciągle słyszałam Twój upiorny szept i świst zimnego oddechu na szyi. Z moich pokrytych szronem ust nie wydobył się nawet jeden dźwięk...Czasem budzę się, a czasem mam wrażenie że ciągle trwam, gdzieś na dnie tej Otchłani, gdzie rozbrzmiewa echo Niespełnienia.
A czasem otworze oczy i choć zaczął się nowy dzień, nadal jest ciemno.Oficjalnie zamykam.
Komentarze
Użytkownik usunięty
Zacne. Tylko tyle potrafię napisać...
Aj szkoda :/
Pozdrowienia śle, w sztuk - nieskończoność. ;]
Aj szkoda :/
Pozdrowienia śle, w sztuk - nieskończoność. ;]
15/10/2007 21:49:49
Informacje o museoftragedy
Inni zdjęcia: ... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24trening takapaulinka... maxima24... maxima24... maxima24
