Wąs - cz. 2

Za późno na uprząż dla mnie, bo jestem jaki jestem 

chcę dać mnóstwo od siebie, ale nie będąc więźniem w swym ciele 

ani tym bardziej w umyśle - wiedza jest kluczem - zatem uściślę 

wreszcie sobie ulżyć chcę więc mam ten tupet aby znaleźć różnicę 

między ubytkiem w sobie, a uciskiem z zewnątrz 

bo już tkwiłem w sposobie by znosić z bólem piętno 

Dlatego to dobry moment by już przed trzydziestką 

się go raz na zawsze pozbyć - i stąd ten wąs 

Piętnem nazywam sytuacje w której ludzkie absurdy 

narzucają mi frustrację w sumie, tudzież zarzuty 

kierują na mnie, że nie jestem jak reszta 

a przecież gdybym temu uległ, to we mnie więzień by zamieszkał 

Zaprzestać czas najwyższy - i nie pierwszy raz to mówię po nich 

by w tłumie nabrać wszystkich i być takim jak oni 

Wychodzę z każdego tłumu jako ten wygrany 

- oto prospekt: 

Dążę do tego by na co dzień żyć z samym sobą w zgodzie 

Na koniec nadmienię tylko, jak to się ma do wąsa: 

Całe dorosłe życie człowiek pragnie osiągnąć constans 

dlatego gdy tłum robi zbrodnię na uszach, że wąs to obciach 

ja go sobie zapuszczam - bo ich opinia nie jest dla mnie wiążąca