Przywitanie grudnia

Akurat w taki sposób każdego z miesięcy nie witam

z wyjątkiem grudnia, w którym po prostu jest siła

jak widać moja radość jest widoczna jak na dłoni

bo jedynym minusem grudnia jest styczeń po nim

Najpierw wbija mikołaj zwany dalej świętym

zygzakiem karmi renifery i daje prezenty

bo godzina po godzinie we dwójkę z gorzałą na zimnie

a one biedne stoją o suchym pysku cały dzień

Oczywiście nie piję wódki, ale miło popatrzeć

jak święty topi smutki u mnie flaszka po flaszce

na odchodne mówi, że trzeba dalej zapieprzać

i żebym chociaż przy nim z siebie nie robił takiego abstynenta

Potem nieuchronnie zbliżają się moje urodziny

które kiedyś bardziej cieszyły, ale mnóstwo siły

dawał swego czasu ten dzień, w którym przychodzi do mnie

rokroczny moment by tym bardziej dziecko pielęgnować w sobie

Ze świąt najbardziej zawsze lubiłem wigilię

ten dzień szczególnie dla mnie jest bogaty w siłę

bo wynagradza dwumiesięczną mantrę, jak wgłąb nerwy

mi od dziecka szarpie lans świątecznej atmosfery

szczególnie tego dnia napawa mnie uśmiechem

odwieczna prawda o mnie, że po prostu lubię jeść

suto zastawiony stół a na nim dwanaście potraw

napawa mnie chęcią do zmian w sobie o więcej niż jeden kilogram

Lecz sylwestra od zawsze jest mi smutno celebrować

nie dość że koniec grudnia, to jeszcze browar

którego piję o zmroku, mi tego dnia nigdy tak nie smakował

jak przez resztę roku, no bo co tu świętować?