Barykada po spalonych mostach

Nie pozwolę się skrzywdzić już nigdy więcej

bo nie chcę znów znienawidzić kobiety, co złamie mi serce

i co z tego że w mym wnętrzu jest w tej chwili piękna zieleń

skoro to co przeszłe tworzy barykadę od tego co obecne?

Przecież nie może uczucie nienawiści we mnie pozostać

bo to działa w każdym aspekcie życia jak chłosta

nie po to przeszłość to zgliszcza, bym teraz brodził

po spalonych mostach i ich pozostałościach

Wiem jedno, nie chcę Cię już nigdy spotkać

bo tylko gdy splunę Ci prosto w twarz będzie można

powiedzieć że nareszcie w mej duszy zapanuje harmonia

i będzie w mym sercu błogosławiony constans.

Tylko to może wyleczyć moje złamane serce

perspektywa że Ci za przeszłość splunę w twarz w podzięce

ale niech będzie mym szczęściem, że Cię nie spotkam już nigdy więcej

w przeciwnym razie licz na zemstę.

Jak widać ciężko jest się czasem uwolnić od tego co przeszłe

wszystko przez to, że mężczyźni mojego pokroju mają wrażliwe wnętrze

które w tej chwili nie pozwala się już w pełni cieszyć

tym, co rozkwita tylko w seksie a gnije przez resztę czasu we wspólnej wędrówce doczesnej.

Na koniec wspomnę, że jak pomyślę o Tobie

to mam oczy z nienawiści do Ciebie całe we łzach

wiedz że to głównie w Twoim interesie o mnie zapomnieć

bo nie ręczę za siebie gdy Cię spotkam, zatem żegnam.