Taak... nadeszły święta... jeej ;P

Niby wszystko fajnie, pięknie i tak dalej, ale czar jakby prysł. 

Zostały jeszcze jakieś resztki, takie małe iskierki, więc życzę wszystkim albo Wesołych Świąt Bożego Narodzenia (jeśli obchodzicie), albo przynajmneij Wystrzałowego Sylwka :).

+ nie bardzo mi się chce teraz dawać świąteczne zdjęcia, zastanowię się później  

++ to tu to mój kaktus ;P ;D

Za bardzo się wszystkim stresuję- ludzie mają rację, nie pożyję długo jak tak dalej będzie. ;P

Z nosa mi normalnie Niagara leci...

Piątek - 21.12.2012 - Jeej... przyżyliśmy koniec świata! Za bardzo widowiskowy to on nie był ;P

Sobota - 22.12.2012 - Egzaminy... spieprzyłam kata, tak mi smutno przez to :( No ale przynajmniej podium na walkach jest, 3 miejsce... to nic, że nas tak malutko było - liczy się wola walki (podobno).

 Wieczór. Siedzę przed komputerem i piszę kolejne strony czegoś co w założeniu kiedyś ma stać się powieścią. W dłoni kubek z herbatą, obok makowiec. Jutro Wiglia. Wszyscy przyjeżdżają. Znowu cała rodzina zejdzie się w jednym pokoju i będzie udawać, że wszystko jest świetnie. To nic, że ci nie mają kasy i ledwie wiążą koniec z końcem, to nic że tam jest choroba, a tu rozłąka. W ten jeden dzień wszyscy jesteśmy razem. Wszyscy ukrywamy to, że nawzajem się obgadujemy, zazdrościmy, złościmy i wyśmiewamy, mimo, że jesteśmy najbliższą rodziną. W pewnym sensie w całej tej radosnej atmosferze, uroku i rozmachu Wigilia jest jednym z najbardziej zakłamanych dni w roku. Wszyscy się kochają i łamią się opłatkiem, A ja podchodze do kuzynki i uświadamiam sobie, że tak naprawdę nie wiem co mam jej powiedzieć, nie znam jej. Lepsze życzenia potrafię złożyć internetowym znajomym niż własnym krewnym. To smutne, że nawet, gdy jest to rodzina "prawdziwa", jest tak pełna pozorów i oszukaństwa. To, co nią teraz nazywamy jest już najczęściej tylko jej odbiciem w krzywym zwierciadle. 

Nasze człowieczeństwo umarło dawno temu.

A ludzie chcą nam wcisnąć, że świat się skończył przed czterema dniami.