Zdjęcie z 18 nastki Dąbka. Z werką w tle. :) Urodzinki się udały. Było całkiem miło. 

Natępne dwa z egzaminu. 

Aktualnie wróciło wolontariuszowe życie. Mimo tak długiej przerwy, wchodzę na oddział i jestem witana ciepłym: Cześć Martusia.

Fajne jest to, że dziewczynka która od przyjśćia na oddział stała się zamknięta w sobie, teraz się odzywa, uśmiecha, śmieje w głos. Wtedy te godziny kiedy przesiedziałam przy niej, i robiłam wszystko co się da, a ona mimo to patrzyła się w sufit i na mnie nieragowała, zostają mi nagrodzone w najpiękniejszy sposób. Teraz w jej szpitalnym łóżeczku i latają balony, i bańki mydalne, i jest kolorowo od rysunków. 

Od następnego tygodnia zaczyna się szkolenie i mam debiut jako wykładowca. :D 

http://idzwlasnadroga.blogspot.com/ Link do blogu o Kacprze. Postanowiłam, odwiedzę go w hospicjum.

'Ciebie to będzie boleć przez trochę, ale jak tego nie zrobisz nie wybaczysz sobie, że nie dałaś mu tych paru chwil szczęścia, może ostatnich chwil i jedynych' - dziękuję Gosiu. 

Jest ciężko, ale kiedyś właśnie o tym marzyłam. Marzenia się spełniają! Teraz tylko jeszcze ten Śrem, liczę że coś ładnego z niego przywiozę, i nie chodzi mi o siniaki i zbite kolana. 

Za mną fantastyczny weekend. Teraz wielkie odliczanie do wakacji. 

"Miłość nie drży na widok miecza
Jest kruchym ciastem powietrza
Którym zachłystuję się codziennie
To cholerna niepewność
Kiedy znowu wreszcie staniesz w drzwiach
I to czy zobaczę Cię na pewno"

Kocham Cię za wszystko. :*