Chorzów 2011

Tak, to wszystko dzieje się naprawdę. Do końca miesiaca jest coraz blizej. Praktycznie kilka dni, a potem to już tylko godziny dzielą mnie od tego wsyzstkiego. Szczerze przyznam,ze się boję. Zawsze staram sie byc dzielna jednak długie podróże w samotnosci totalnie mnie przerażają. Jedną, dwunastogodzinną w jedną stronę już przeżyłam i pamietam to uczucie, które towarzyszyło mi przez całą drogę, gdy z chwili na chwilę oddalałam się od Tychów, od domu, od Ciebie co najgorsze tez. Pocieszam sie myśla,ze teraz bedzie inaczej bo nie jadę do kogos kogo nie znam, więc powinno byc dobrze. No i perspektywa wspólnego mieszkania jest bardzo kusząca...jednak to są DWA tygodnie, długie czternaście lub wiecej nawet dni bez ciebie, tam z obcymi ludźmi, gdzie wszystko jest zupełnie inne. Jednak jestem Klaudią, ze wszystkim sobie do tej pory radziłam więc i teraz mi sie uda. Nam sie uda. Bo ten krok, to ogromny skok w naszą wspólną, długą przyszłość. Kocham Cie i z każdym dniem coraz bardziej sobie uswiadamiam,ze bez Ciebie nie ma mnie, moje zycie jest tylko wtedy, gdy jestes Ty:*