Brixham

Siedze sama w domu, naszym domu:) W koncu się doczekaliśmy i mamy całe mieszkanie tylko dla siebie. Przyznam szczerze,że to dziwne uczucie. Po 18 latach spędzonych w domu rodziców z rodzeństwem na głowie, taki błogi spokój aż kłuje w uszy. Jestesmy zdani tylko na siebie, nikt za nas nie posprząta, nie naprawi zepsutego sprzętu nie przestawi szafy(oczywiscie nie obyło się bez małego przemeblowanka:)). Wszystko musimy robić sami, żyć w zgodnej symbiozie,żeby ze soba nie walczyć, bo inaczej będzie źle. Obiady, kolacje, na wszystko rzeba szukać pomysłu, juz nie ma podstawiania pod nos. Praca, dom i Ty czyli dorosłosć w pełnej krasie. Do wszystkiego jeszcze tylko dzieci brakuje, ale z tym się jeszcze wstrzymamy, przynajmniej kilka lat :D  

Dziś ze względu na brak garnków a posiadanie naczynia żaroodpornego na obiadek bedzie zapiekanka, jeszcze nie wiem jaki, ale pomysł na obiad da rade:)