Oh, fuck it.
Dodano: 24 WRZEŚNIA 2012
Zupełnie jak we francuskim filmie obyczajowym. Bez fajerwerków, gwałtownej akcji i zbędnego patosu. Zamiast tego, wódka wypita, noc nieprzespana, kotlety mielone na patelni i zepsuta umywalka. Szczoteczka do zębów na pralce, zwinięta koszula rzucona w kąt pokoju, kac nieznośnie męczący i górka niedzielnym popołudniem. Brak słów, które mogą okazać się puste, w zamian opowieści o tym co było przed "wielkim wybuchem". Pobudka o piątej nad ranem. Kanapki na drogę i nagle zbyt dużo miejsca na łóżku po przebudzeniu. Zapacj na poduszce i czekanie. Na głos w słuchawce i kolejny przyjazd. Zwyczajnie aż do bólu, ale czu to źle ? Kiedy taka zwyczajność niezwykła przepełnia tak bardzo, że aż zapiera dech w piersi i łzy stają w oczach, przychodzi świadomość, że na to właśnie czekałam. Przecież uwielbiam francuskie kino.
