cztery ściany wokół

Wiesz często jest tak, że chciałbym coś zmienić
i zawsze jest tak, że zmiana nie ma ceny
wszyscy oprócz nas wiedzą jak żyjemy
a jeden z przyjaciół wbija nóż w plecy
ludzie to mędrcy jak prorokowie,
mówią co mam robić i co się stanie, gdy tego nie zrobię
mam swój sześcian nazwany pokojem
i choć dom jest bezpieczny to wciąż się boję
moje życie kontrolują posłowie
moim losem będzie to, co mają w głowie
idę pewną ulicą, a niepewnym krokiem
bo nigdy nie wiem, co mnie spotka za rogiem
sam stoję choć mówią o mnie ekstrawertyk
często jak introwertyk miewam kompleksy
często zastanawiam się który świat jest lepszy
wiesz nasze życie kiedyś się skończy
co jest po nim? spytaj tych, co są niewidoczni
my ich potomni, żyjmy póki chwila
bo za chwilę możemy nie mieć życia
co kraj to obyczaj i szczerze zaprzeczam
że bycie malkontentem to dobra cecha
bywa, że chcę umierać, skończyć marny żywot
miałem rok ciężki jak tysiąc kilo
nie jestem jak wino im starszy tym lepszy
choć wiem, że Bóg nigdy mnie nie skreśli
bywa że w samotności otwieram się przed sobą
i rozmawiam ze zmarłymi jakby byli obok
jedyne co widzę to potok łez i nie jest kolorowo
chcę odkryć na nowo sens, a spokój znajdę
nie chcę już błądzić w tym, co nie jest ważne
chciałbym zostawić bagaż doświadczeń,
mieć życie beztroskie i w ręku łopatkę
kopać piłkę i tunele pod piaskiem,
to najwyraźniej już nigdy nie wróci
więc będę żyć jak mały szary ludzik
nie ma cennika na zmianę świata
nie ma maszynu czasu, choć mam gdzie wracać
mijają lata, wszystko mija bezpowrotnie
chciałbym o tym zapomnieć i żyć chwilą jak płomień
przez życie na codzień mam moralniaka
to co widzę na ulicy to upadek wszelkich zasad
ludzie liczą na hajs zamiast na samych siebie
pamiętają o innych tylko gdy mają potrzebę
płuca i krwioobieg u mnie współgrają
zaopatrując serce w tlen i żelazo
serca ludzi dziś wypełnia nienawiść,
oddychają dzięki złu, którym są oni sami
mam wizję katastrofy jak dekadenci
w której świat wartości zniknie z tej ziemi