Dlugo nie pisalam bo i nie bylo kiedy.. :) Wszystko w moim zyciu jakos sie uklada mam meza, sliczna kochana coreczke, Aniolka w niebie, prace, plany na przyszlosc, znajomych z ktorymi mozna sie posmiac i ruszyc na impreze. Niby wszystko.. a jednak czegos albo raczej kogos brakuje.. Tej jednej osoby z ktora mozna sie posmiac, poplakac takiej jak to mowia do tanca i do rozanca.. Tyle nas laczylo i laczy. Nasza znajomosc rozpoczela sie nagle i bardzo szybko przerodzila w siostrzana milosc i przyjazn, to jakby przeznaczenie odnalezienie swojej bratniej duszy. Ona mlodsza ode mnie o kilka lat ale jak znajaca zycie, od malego nie miala latwo, ja przy niej jakby dziecinna beztroskie zycie, uczylam sie przy niej pokory do zycia i bardzo dobrze bo pozniej latwiej bylo mi przejsc przez trudne chwile kiedy stracilam coreczke, ona nadal byla przy mnie.. pozniej powiedziala mi ze jest w ciazy o ktorej z reszta bardzo marzyla, na poczatku komplikacje stralam sie byc przy niej wiedzialam co znaczy strach o wlasne dziecko, pozniej i ja zobaczylam dwie kreski, dwie zywczajne dziewczyny spelnily swoje jak zywczajne a dla nich niezwykle marzenie :) Jej synus jakos niegarnal sie na swiat, troszke sie zasiedzial, poszlam do szpitala ja odwiedzic, po kilku dniach ze swoim juz pokaznym brzuszkiem wybralismy sie z Zosia przywitac malego czlowieka, byl taki malenki i podobny do mamusi sama slodycz, pozniej Zosia postanowila ze skoro kolega juz wyszedl to co i ona juz wyjdzie mimo ze miala posiedziec jeszcze 2 miesiace, wybilam jej to z glowki i posiedziala a nawet zasiedziala sie w brzuszku do 3 lipca. Bylo piekne lato moja bratnia dusza przyjechala odwiedzic mnie ze swoim brzdacem no i tego feralnego dnia wszystko sie popsulo :( tesknie za nia minely dni, tygodnie i lata ale wciaz tak samo za nia tesknie.. za moja siostra ktora zawsze chcialam miec...