Wiecie co? Ten chory świat to jedna wielka, pierdolona, gówniana pustka.
Tak teraz uważam, ale od pewnego czasu stałam się cholerną optymistką.
I teraz nie patrzę na to tak, po prostu czuję, że żyjemy tak, aby móc to przełamać.
I właśnie teraz to robimy. Za każdym "zaliczonym", "udanym" dniem.
Wychodzimyz tego gówna, aby na koniec wziąć butelkę drogiej whisky i wznieść toast o tych zazdrosnych.
Tych, którzy siedzieli przed telewizorem jedząc chipsy, podczas gdy my wumierałyśmy na terningach.
Tylko, że oni umierają, a my przez to się odradzamy.
Kocham takie pozytywne nocki i bynajmniej ulokowałam tu moje myśli.
JEST IDEALNIE. JUŻ TERAZ <3

Więc boję się, jak będzie, gdy dojdę do końca swojej drogi!

Trzymajcie się Kruszynki..

+ Mam straszną ochotę na coś słodkiego, co polecacie, aby zapomnieć o tym?

++ Zamówiłam drugą parę sportowych butów, teraz nie ma odwrotu! <3 Lubię tak o tym myśleć :D