Hello, new life.

No i jestem. Zaczynam od nowa. Krok po kroku jak niemowlak.

Tu jest niesamowicie. Widoki, widoki, widoki. Jest tak, jak sobie wyobrażałam. Prawdziwa Anglia. Budynki, roślinność, architektura niemalże wszystkiego.

Mam nawet steampunkowego konia za oknem.

I pzepiękny pokój. Czuję się jak w hotelu, gdzie wynajęłam pokój tylko na kilka dnia. A to moje 'nowe, małe mieszkanko', w którym spędzę okrągły rok... A może i dłużej? Nie wiem.

Na ten moment jeszcze nie wiem nic. Ostatnio znowu wokół mnie kręcą się myśli, że może to jest błąd. Dlaczego? Dopiero co tu przyjechałam, a już szukam kolejnej ucieczki?

Nie mam pojęcia. Cholera.

Jutro prawdopodobnie pierwszy dzień pracy. Stresuję się trochę, ale nie mogę i doczekać.

Na święta nie wrócę do domu, bo.. nie mam jak. To cholernie przykre dla mnie, ale i również kolejny test na dorosłość.

Mam tez wrażenie, że jest... za pięknie. Naprawdę po prostu za pięknie.

A może choć raz zasłużyłam?

Chcę zacząć od nowa. Wyleczyć się ze wszystkiego.

Muszę wyleczyć się z Ciebie.