ram pam pam.

Wszystko idzie tak, jak nie powinno.
Bez Ciebie jest ciągle ponuro i zimno.
Tylko rozmowa z Tobą podnosi mnie na duchu.
Twoje `Kocham Cię` przyprawia mi motyle w brzuchu.
Dla Ciebie się uczę, dla Ciebie pracuję.
Żebyś była dumna, nie nazywała mnie chujem.
Wszyscy nazywali mnie cholernym mięczakiem.
Byłem już na dnie, człowieka wrakiem.
Kochałaś mnie, zawsze przy mnie byłaś.
Miałem siłę, póki we mnie wierzyłaś.

Po co człowiek kocha człowieka,
skoro potem przed nim ucieka?
Po co dwoje ludzi łączy tak trwała więź,
skoro potem czują się jak całości część?
Po co oddaliby za siebie życie,
skoro mówią o tym tylko skrycie?
Po co ludzie wzajemnie się kochają,
skoro jedni drugich opuszczają?
Czemu pada A, skoro nie pada B?
Czemu to wszystko takie chore jest?