Dodano: 30 SIERPNIA 2009
Na nieodległość palców
Na nieodległość palców
To tak jakbyś nie kochał
Pochłaniając bez reszty oddech
Jakby się wozić pociągiem
Na plastikowych szynach
Kiedy przekrzywiasz głowę wyglądasz
Jak piesek oczami przewracasz cicho
I nie pytasz nie pytasz o nic
A moje paznokcie wciąż nieużywane
Moje myśli skrzętnie złożone
W trumienkę tajemnic
Czyżby tamte pieski się bały zmarłych
Bo tu już brak ich i ich też nie ma
I mam wrażenie że któryś raz przyjdzie
Umierać
Jak na obrazkach malowanych sangwiną
Tak trochę i niebardzo
Jak zawsze nie do końca i za ciepło
Ale przecież bolało.
