Słowa...

Słowa dają nam nadzieje.. a mil­cze­nie.. ?

Będąc w nieod­po­wied­nim sta­nie mówi­my nieod­po­wied­nie rzeczy , których po­tem żałuje­my.. al­bo i nie. A jeżeli nic nie po­wiemy a tym sa­mym da­my nadzieję ,którą po­tem będzie trze­ba zniszczyć.. to co wte­dy ? Niszcząc nadzieję spra­wimy ból.. ut­rzy­mując tą nadzieję i nie ro­biąc nic również spra­wimy ból.. a pielęgnując tą nadzieję i dając jej co­raz więcej aby w przyszłości coś z te­go wy­nikło ? te­go nikt nie wie.. nikt nie zna przyszłości.. można tyl­ko spróbo­wać.. a co jeżeli się nie chce.. a co jeżeli jest to uczu­cie jed­nos­tron­ne ?

Ty­le py­tań i żad­nej od­po­wie­dzi.. przez całe życie to­warzyszy nam ból ,lecz nieraz sa­mi chce­my poczuć smak po­rażki. 

By­wa.. 
Jeśli nie wiesz co po­wie­dzieć-za­mil­cz. Mil­cze­nie jest skarbem 

Dobranoc.