2.

Mężczyz­na uczy­ni wszys­tko dla ko­biety, którą nieg­dyś kochał, nig­dy jed­nak nie za­kocha się w niej powtórnie.

Pot­ra­fiła być łagod­na, czuła i uległa, prze­konał się, że ta sa­ma ko­bieta pot­ra­fi być dla dwu różnych mężczyzn kimś in­nym. Za­kochała się i jak gdy­by scho­wała pa­zury, a ut­ra­ciw­szy daw­ny swój egoizm była te­raz wzruszająco bez­bron­na, jak wszys­cy, którzy kochają bar­dziej, niż są kochani. 

Nie wiem, czy w ogóle jest możli­we, aby uchwy­cić mo­ment, w którym roz­poczy­na się miłość. Nie ja­kieś tam za­kocha­nie, ale miłość. Za­kocha­nie jest mi­mo wszys­tko tyl­ko rozjątrze­niem siebie, trudną do opa­nowa­nia, na­tar­czy­wie natrętną ob­sesją zaj­mującą cały czas i całą przes­trzeń. Zag­nieżdża się wpraw­dzie w mózgu, ale tak nap­rawdę wy­pełnia głównie ciało.
Miłość, jeśli w ogóle, po­jawia się później. Ab­sorbu­je inaczej. Nie jest tyl­ko na­miętnością obec­nej chwi­li. Pat­rzy w przyszłość.

Ja­ka to oszczędność cza­su za­kochać się od pier­wsze­go wejrzenia.    

Tra­gedia: za­kochać się w twarzy, a ożenić z całą dziewczyną.    

Za­kochaj się, a każdy wszędzie, wszys­tkie rzeczy, wszys­tkie słowa oz­naczać będą miłość. To sa­mo dzieje się, kiedy ko­goś utracisz

Ja i mój były mąż za­kocha­liśmy się w so­bie od pier­wsze­go wej­rze­nia. Na­leżało spoj­rzeć po raz drugi... 

Łat­wiej za­kochać się, nie kochając, niż od­kochać, kiedy się kocha.    

Po­wiadają bo­wiem, że każdy mu­si się raz w życiu za­kochać, a ja wykręciłam się sianem.    

Zaw­sze tak jest, kiedy się roz­paczli­wie za­kocha­my, praw­da? Roz­paczli­wie za­kocha­ni wy­myśla­my so­bie pos­ta­ci naszych par­tnerów, żądając od nich, by by­li ta­cy, ja­cy nam są pot­rzeb­ni, a po­tem załamu­jemy się, kiedy nie chcą od­gry­wać ro­li, jaką im przydzieliliśmy.