Ogólnie nie wiem nawet od czego mam zacząć.. Stało się w moim życiu cos czego sie nie spodziewałam ale z drugiej strony bardzo tego pragnełam.. Tylko teraz sama się zastanawiam czy to dobrze czy źle.. Bo na obecna chwile jestem mega szczęśliwa ale wiem, że przez to później będe bardziej cierpieć.. Nie zakładam z góry najgorszego ale zawsze sie tak kończyło więc dlaczego teraz miało by być inaczej no nie? nic juz nie wiem.. jestem troche zagubiona ze swoimi myslami.. Nie bede nawet tego tłumaczyć bo wiem , że nikt nie potrafiłby do końca tego zrozumiec, może ja sama siebie nie rozumiem? dobre pytanie.. Jednego tylko jestem pewna kurde : nadal Go KOCHAM. boże no tak nie umiem się tego wyprzeć, chociaż tłumaczylam sobie, że już tak nie jest.. czy ja już zawsze będe Go kochać ? byc może.. Cholera najgorsza jest świadomość, że wywołał najwiekszy ból kiedy odchodził to mimo tego wywołuje najpiekniejszy i taki w chuj szczery usmiech kiedy wraca.. nie potrafie kurwa powiedziec mu, że ma odejsc bo za duzo złego się stalo nagle staje sie to dla mnie nie ważne, tylko on sie liczy, głupie uczucie prawda.. Najlepsze w naszych rozmowach jest to jak opowiada i wspomina to co miedzy nami wtedy działo kiedy byl blisko, mówi o tym z takim uczuciem, wiedziałam, że nie zapomniał o tym co nas łączyło..  Tylko chyba nie powinnam się cieszyć bo co było się skończyło.. I pewni nigdy nie bedzie miało prawa sie powtórzyć .. chodź to jedyne o czym marze, nom..

http://www.youtube.com/watch?v=k1376BLB6Jc

"Ten świat jest jakiś pojebany dziś, nie sądzisz ?
Ty jesteś tam, ja jestem tu, nie wiem co trzeba zrobić już i
Chciałbym dziś mieć już pod nogami pewny grunt i
Żyć z Tobą, być przy Tobie, mieć coś, wiedzieć już"