Ochota.

Tak właściwie to powinienem się przywitać,

ale nie mam ochoty.

Nie mam ochoty.

***

Chcecie, żebym coś napisał?

Dobra!

Proszę:

Piotr Adamczyk spotkał pod spodem Spodka Adama Piotrowczyka.

Nie lubił pierwszy drugiego z dragami i długimi długami,

więc więcej miło się nie za chował szafą, lecz drugi go znalazł. Za skórę.

W końcu skończył wszystko szybko za przeproszeniem cholerny,

przed przeproszeniem Holender Hol.

Wydał pierwszego, wydał pieniądze na film.

Nie miau.

Odkupił i dokupił pieniądze.

Miau.

Dał na film.

Miau.

Kręcili film na karuzeli i film był zad-owolony, bo siedział na tyłku.

Film dokumentalny dokumentujący dokumenty o monumentalnych dokach mentalnych.

A kto aktorowi pomógł?

Ryży reżyser Sir.Afterpower.

Pozwolił po zwolnieniu pierwszego zagrać drugiemu w filmie na nerwach.

Zagrał drugi pierwszego i przegrał.

Dostał cholery i odleciał po dragach z cholernym Holendrem Holem 

na latającym holendrze przed las i przed górę.

Tak, wiem, głupie.

***

Mam wrażenie, że już wszystko straciłem.

Już teraz.

Nic nie mam.

Ostatnią rzeczą były lekcje z Buszmanem, które oddałem.

Nic nie mam.

Nie przejmujcie się tym,

nie warto, jeśli chodzi o mnie.

Ja nastrój zmieniam tak szybko,

jak mechanicy zmieniają koła w bolidzie F1.

***

Zaraz czas na jutro.

Jeśli dziś zabraknie mi czasu na dzisiaj,

to kiedy będę go miał?

Mamy za mało czasu na każdy dzień.

***

Jutro.

Dobranoc.

Kurde,

żegnać się z wami też nie miałem ochoty.

Pożegnania są takie smutne.

Szczególnie, że nie wiecie, 

czy jutro mnie tu zastaniecie.

I w jakim stanie.

Pjotrek.